اراده ترک

یه پارادوکس بدی وجود داره برای ترک جق باید اراده داشت و اعتماد به نفس اما عذاب وجدان بعد از جق اعتماد به نفس رو داغون می کنه.وقتی به خودت هزار بار قول میدی که این بار آخرین باره و هزار بار قولت رو میشکنی کم کم این فکر سراغت میاد که انگار یه نفر دیگه تو وجودته که بهت دستور میده این کارو انجام بدی(ضمیر ناخودآگاه) و ازونجایی که این فرمانده همیشه پیروزه(آموزش ان ال پی دکتر حورایی) هیچ وقت نمی شه باهاش مقابله کرد و کار آدم به جایی می رسه که دیگه جرأت تصمیم گیری نداره بعد ازون هم کم کم این غلبه های ضمیر ناخودآگاه رو به حوادث بیرونی ربط میده.(مثلاً میگه اگه دنبال کار نمیرم واسه عدم اعتماد به نفسم نیست واسه اینه که میدونم کار نیست.)خلاصه یکی از مهمترین علائم افسردگی که همون ترس از تصمیم گرفتنه میاد سراغ آدم.وقتی اعتماد به نفس نداری زودتر عصبانی میشی زودتر مضطرب و نگران میشی و بعد اتوماتیک وار میری سراغ آشنای قدیمی (جق) واین گلوله برفی روزبه روز بزرگتر میشه.دوستان شمارا قسم به همه زیبایی های دنیا بیاین این زشتی ها را که در آینده منتظر هر مبتلایی هست باور کنیم وبعدش اون حقایق رو تجسم و این عمل تجسم حقایق رو هرشب تو ذهنمون تکرار کنیم میدونم به غرور آدم بر میخوره پنج سال دیگه خودش رو با عینک ذره بینی و سمعک پشت گوش و پوکی استخوان و رعشه گوشه تیمارستان ببینه اما به همون زیبایی ها قسم نابرده رنج گنج میسر نمی شود.با انکار حقیقت چیزی عوض نمیشه!